„Italia to ogród Europy, Toskania – ogród Italii, Florencja – kwiat Toskanii”.
Krótki i bardzo treściwy opis dotyczący Florencji jest autorstwa Michała Anioła, który przez wiele lat tworzył swoje dzieła między innymi w tej stolicy włoskiej Toskanii.
Historia miasta od najdawniejszych czasów.
Historia miasta nierozerwalnie związana jest ze schyłkowymi latami Republiki Rzymskiej i początkiem Cesarstwa Rzymskiego. Nowe miasto odbudowane na polecenie Juliusza Cezara w roku 59. Jako, że miasto stało się kolonią dla byłych żołnierzy, zostało odbudowane i rozbudowane na wzór obozu rzymskich legionów. Obozowiska legionistów rzymskich przypominały planszę szachownicy, cały teren podzielony był na kwartały. Taki kształt przyjęło nowe miasto nazwane Florentia. Handel i rzemiosło było podstawą rozwoju miasta. Pierwsze wieki nowego tysiąclecia to bardzo burzliwy czas w dziejach Florencji. Miasto bardzo często padało łupem różnych nacji prowadzących walkę z Cesarstwem Rzymskim i z jego następcami.
Prawdziwy dynamiczny rozwój miasta przypada na przełom XIII i XIV wieku. W tamtym czasie liczące ponad 100 tysięcy mieszkańców miasto, zaliczane było do grona największych ośrodków miejskich Europy. Okres sprawowania władzy w mieście przez ród Medyceuszy, to kolejny etap na drodze szybkiego rozwoju miasta. Wiek XV i XVI w dziejach Florencji to rozwój nie tylko gospodarczy, ale przede wszystkim kulturalny. Wielcy artyści renesansowi między innymi tacy jak Michał Anioł, Leonardo da Vinci, Machiavelli, Domenico Veneziano i inni, tworzyli swoje dzieła pracując we Florencji, wspierani przez możnych z rodu Medyceuszy.
Florencja uznawana jest za miejsce narodzin nie tylko włoskiego, ale także europejskiego renesansu. W mieście tworzyli swoje dzieła znani kompozytorzy i poeci. To w tym mieście powstała pierwsza opera, wystawiona w 1598 roku. Dafne tak brzmiał jej tytuł, a jej twórcą był Jacopo Peri.
W okresie zjednoczenia Włoch, na krótko Florencja została stolicą Włoch. Przypadało to na lata 1865-1870.
Od czego zacząć zwiedzanie miasta?
Chcąc w miarę dobrze poznać to wspaniałe włoskie miasto, warto sporządzić sobie dość szczegółowy plan. W mieście znajduje się tyle bardzo ciekawych zabytków oraz niezwykle urokliwych miejsc, że bez odpowiedniego wytypowania tych godnych odwiedzenia, będzie bardzo trudno sprostać temu zadaniu. Florencja to labirynt wąskich uliczek, którymi podążając łatwo pogubić się i przegapić najcenniejsze miejsca. Według opinii wielu odwiedzających to gwarne hałaśliwe miasto, powtarza się jedno przekonanie, że jeden dzień to kropla w morzu czasu potrzebnego dla poznania atrakcji miasta, nawet przy bardzo szybkim i sprawnym poruszaniu się. Minimalny czas dla rozkoszowania się Florencją to co najmniej 3 do 5 dni, a i tak okaże się to zbyt mało jak na jeden raz pobytu.
Zbytki Florencji konieczne do zwiedzenia.
Katedra Santa Maria del Fiore, Duomo
Została zbudowana w miejscu istniejącego od IV wieku kościoła Santa Reparata. Prace nad budową zapoczątkowane zostały w roku 1294 i z przerwami oraz różnymi perypetiami trwały blisko 600 lat. Ostateczny koniec budowy katedry przypada na rok 1887. Budowla jest olbrzymich rozmiarów, przez długie lata uznawana była za największą katedrę świata, dziś może pochwalić się zaszczytnym 4 miejscem w świecie. Katedra ma 107 metrów wysokości i jest najwyższym budynkiem Florencji.
Dzwonnica Giotta
Kampanila charakterystyczna dzwonnica obecna we włoskim stylu budowania kościołów. Ta we Florencji zaprojektowana została przez Giotto di Bondone i od jego imienia przyjęła się jej nazwa. Giotto rozpoczął budowę w roku 1334 roku, a zakończył ją Francisco Talenti w roku 1359. Wieża ma ponad 84 metry wysokości i na jej szczyt prowadzi 414 schodów. Usytuowana jest przy katedrze Santa Maria del Fiore. W dzwonnicy znajduje się 7 dzwonów w tym największy „Campanone” ponad 2 metry wysokości i 2 metry średnicy, waży 5,3 tony.
Baptysterium San Giovanni
Najstarsza budowla Florencji. Jej początek datuje się na IV-V wiek w późniejszym czasie obejmującym XI-XIII wiek uległa przebudowie nabierając romańskiego charakteru, który został zachowany do dnia dzisiejszego. W budynku znajdują się drzwi nazywane „Drzwi Raju”, wykonane zostały z brązu i są pozłacane. Powstały w latach 1425-1450.
Pałac Medyceuszy
Siedziba najsłynniejszego florenckiego rodu Medyceuszy wzniesiona została w latach 1444-1462. Dla zwiedzających udostępniane są dwa pomieszczenia: kaplica Trzech Króli i sala di Luca Giordano.
Palazzo Vecchio
Budowa tego gotyckiego budynku zapoczątkowana została w ostatnim roku XIII wieku, a kolejny etap budowy polegający na wzniesieniu wysokiej wieży, ukończono w roku 1310. Wieża ma 94 metry wysokości. W pałacu na przestrzeni wieków wprowadzano wiele zmian. Dzisiejszy wygląd przyjęty został w roku 1592 roku. Pałac pełnił role siedzibę republiki florenckiej, a następnie ratusza.
Biblioteka Laurenziana
Budynek zaprojektowany przez Michała Anioła na zlecenie papieża Klemensa VII wywodzącego się z rodu Medyceuszy. Otwarcie biblioteki nastąpiło w roku 1571. W jego zbiorach zgromadzono 11 tysięcy manuskryptów i 4,5 tysiąca książek będących własnością Medyceuszy.
Galleria dell’Accademia
Miejsce posiadające w swych zbiorach bezcenne dzieła Michała Anioła, Botticellego, Jacopa Pontormo. To tu można podziwiać słynną rzeźbę Dawida, wykonana przez mistrza Michała Anioła. Ściany galerii zdobią obrazy wychodzące spod pędzli najznakomitszych włoskich malarzy renesansowych w tym dzieła Rafaela Santi.
Liczne pałace znamienitych florenckich rodów.
W mieście co krok spotyka się okazałe budowle pałacowe wkomponowane w miejską zabudowę, między innymi: Pałac Strozzi, Pałac Pitti, Pałac Ruecalliai i wiele innych.
Historyczne mosty
Miasto położone jest nad rzeką Arno. Oba brzegi miasta łączą liczne mosty wśród nich znajdują się budowle pochodzące z początków budowy i rozbudowy miasta w XIII i XIV wieku. Zalicza się do nich Most Trójcy Świętej, Most Złotników, Most Alla Carraia.
Spacery uliczkami miasta – to co turyści we Florencji lubią najbardziej
Niezwykle malownicze miasto jakim jest Florencja najlepiej poznać przechadzając się wąskimi uliczkami miasta, Każdy turysta powinien obowiązkowo zaliczyć wizytę na dwóch najsłynniejszych placach w mieście.
- Piazza della Signoria, ozdobą tego miejsca jest 4 metrowej wysokości kopia słynnej rzeźby Michała Anioła – Dawid. Kolejny element związany z tym miejscem to fontanna z rzeźbą Neptuna, dzieło Bartolomeo Ammannatiego. Plac powstawał w okresie od XII do XIV wieku w wyniku wyburzenia części znajdujących się tam budynków. Wokół placu podziwiać można liczne usytuowane tam pałace
- Piazza della Repubblica, kolejne miejsce w mieście powstałe na skutek wyburzenia części wcześniej istniejących tam budynków. Początki tworzenia placu przypadają na lata 80. XIX wieku.
Ciekawych wrażeń dostarczy również spacer bulwarami nad brzegami rzeki Arno przepływającej przez miasto.
Według zapewnień wielu przewodników na spacery po starym mieści najlepiej wybrać się w godzinach wieczornych, kiedy uliczny zgiełk pomału zamiera, a życie przenosi się to licznych kafejek i restauracji zlokalizowanych niemal w każdym punkcie miasta.
Komunikacja we Florencji.
Centralnym miejscem w mieście jest dworzec kolejowy Firenze Santa Maria Novella, największy we Florencji i jeden z największych we Włoszech. Zbudowany został w roku 1934. Dotarcie do miasta koleją jest najprostszym sposobem dla turystów. Dzięki temu uniknąć można licznych korków na wąskich uliczkach starej części miasta. Po samym mieście poruszać się można korzystając z bardzo dobrze zorganizowanej sieci autobusów miejskich. Pomarańczowe autobusy sieci ATAF i LI-NEA oferują jednorazowe bilety czasowe lub karnety. Bilety kupić można w oznaczonych miejscach, kupując bilet u kierowcy należy mieć odliczoną kwotę i bilety są dużo droższe niż kupione w punktach sprzedaży.
Wjeżdżając do miasta prywatnym samochodem należy liczyć się z wysokimi opłatami parkingowymi oraz zakazem wjazdu w niektóre rejony starego miasta.
